Podłogi

Przeznaczenie podłogi

Podłoga jest nieodłącznym elementem wykończenia wnętrz. Jako element konstrukcji budynku, jako najważniejsza płaszczyzna pozioma w domu. Co ciekawe, nawet jeśli jej nie ma, to mówimy o klepisku, czyli nie da się jej nie wykonać. Oczywiście to ekstremalny przypadek. Standardowy układ to warstwa nośnego materiału (strop), izolacja akustyczna w postaci styropianu, warstwa dociskowa i wykończenie. Zaczynając od ogółu, podłogi można podzielić na trzy typy, a bardziej a szczegółowo na 7 podtypów.

Rodzaje podłóg

Rodzaje podłóg wewnątrz budynku.

Podłogi naturalne

Wykonane są z materiałów spotykanych naturze, desek drewniany i ciętego kamienia. Charakteryzuje je piękna powierzchnia, szlachetność i wysoka jakość materiałów. Cena w większości przypadków uzależniona jest od pochodzenia i dostępności produktów z jakich wykonane są elementy podłogi.

Zalety:

• Ponadczasowość,
• 100% naturalny materiał.

Wady:

• Cena,
• wymagają częstej konserwacji.

Podłogi półsyntetyczne

Posiadające trzon sztuczny, a okleinowane szlachetnym materiałem lub odwrotnie, np. panele podłogowe laminowane, fornirowane, terazzo, mieszanki włókno-cementowe i inne, łączą cechy posadzek syntetycznych, trwałość i łatwość produkcji z elementami naturalnymi, z lepszym lub gorszym skutkiem udając swoje szlachetne odpowiedniki.

Zalety:

• Tańszy odpowiednik materiałów naturalnych,
• dostępność.

Wady:

• Nie są jednolite warstwowo, widać w nich uszkodzenia mechaniczne.

Podłogi syntetyczne

Są to podłogi uzyskiwane w procesach chemicznych, po przetworzeniu pierwotnych substancji, np. posadzki z żywic polimerowych, terakoty czy panele winylowe. Są produkowane na masową skalę i powtarzalne. Charakteryzują się wzmocnionymi właściwościami technicznymi, np. odpornością na wodę lub ścieranie.

Zalety:

• Cena,
• dostępność,
• trwałość.

Wady:

• Mogą się elektryzować.

Podział podłóg ze względu na materiał

Podłoga kamienna

Podłoga kamienna.

Szczególnie dobrze nadają się do pomieszczeń często używanych, np. hole i wejścia. Posiadają wysoką odporność na ścieranie. Podłogi kamienne wykonuje się z docinanych płyt kamiennych, o dowolnych wymiarach i kształtach. Ponieważ kamień jest materiałem ciężkim, to nie wymaga dodatkowego klejenia.

Podłogę kamienną układa się z minimalnym odstępem od ściany wynoszącym ok. 3 mm. Kamień sam w sobie posiada niską rozszerzalność temperaturową, konieczność szczeliny wynika z ruchów budynku, szczególnie wzdłuż elementów konstrukcyjnych. W zależności od jakości kamienia i jego cięcia można układać go bez spoin. Częściej spotyka się jednak wykończenie fugami cementowymi bądź akrylowymi.

Kamień łączy się z innymi typami podłóg, umieszczając w progu listwy z korka, metalowe lub systemowe. Można stosować przy ogrzewaniu podłogowym.

Zalety:

• Trwałość,
• estetyka.

Wady:

• Chłodne w dotyku,
• słaba akustyka.

Podłoga panelowa

Podłoga z paneli.

Panele drewniane to niezwykle popularne wykończenie wnętrz. Szczególnie dobrze prezentują się w jasnych pomieszczeniach jak sypialnie i salony. Drewno jest materiałem ciepłym w odbiorze i szlachetnym, a panel jest tańszą alternatywą. Typowy panel zbudowany jest z warstwy nośnej, najczęściej jest to sklejka sosnowa lub tańsza płyta MDF, bądź wiórowa. Od strony użytkowej, panel pokryty jest fornirem lub laminatem przypominającym konkretny gatunek drewna.

Panele drewniane najlepiej układać w przestrzeniach suchych, gdyż już małą ilość wody, może powodować pęcznienie płyt. Drewno jest materiałem, który pracuje i chłonie wilgoć z powietrza. W lecie panele się kurczą, a w zimie lekko wydłużają. W przypadku montażu przy ścianach zostawia się szczelinę na około 0,5 cm. Nowe budynki również uleją drobnym przesunięciom podczas osiadania; układanie na styk może wywołać przesunięcia. Szczeliny w późniejszym etapie wykańcza się listwami przypodłogowymi. Technologii jest tania i powszechna, panele są układane z przesunięciem i łączone na pióro i wpust. Każdy, kto ma minimalne umiejętności manualne, powinien sobie poradzić z ułożenie takiej podłogi. Panele można stosować przy ogrzewaniu podłogowym.

Zalety:

• Estetyka,
• cena.

Wady:

• Słabe akustycznie,
• trzeba stosować pianki akustyczne.

Podłoga drewniana

Podłoga drewniana.

Woskowany parkiet dębowy, bejcowana posadzka z desek jesionowych lub lakierowana podłoga sosnowa. Drewno jest jednym z najpiękniejszych i najczęściej stosowanych materiałów podłogowych. Drewna nie powinno się malować ani zmieniać jego naturalnego koloru, mija się to z celem. Może być zagruntowane pokostem i woskowane, by zachować jego rzeczywisty wygląd. Większość podłóg drewnianych jest sprężysta i nie męczy stóp przy chodzeniu. Podłoga drewniana to podłoga pływająca. Elementów nie przykleja się do podłoża, a jedynie łączy ze sobą na krawędziach. Panele drewniane powinny być wykonane z desek klejonych krzyżowo, uwzględniają pracę włókien i ich rozszerzalność temperaturowa. Drewo w zależności od gatunku można stosować z ogrzewaniem wodnym, należy uważać, aby zbytnio go nie przesuszyć, gdyż może pękać. Najlepiej dopytać się o cechy sprzedawcy.

Zalety:

• Estetyka,
• naturalność.

Wady:

• Słaba akustyka,
• wymagają konserwacji,
• chłoną ciecze,
• cena.

Podłoga z płytek i gresu

Podłoga z płytek i gresu.

Płytki to tańszy odpowiednik podłóg kamiennych. Są to elementy ceramiczne, porcelanowe lub typu terazzo, wykonane na podkładzie cementowym. Szczególną odmianą są płytki gresowe, które są pełne w masie, co sprawia, że po odszczepieniu górnej warstwy nie widać podkładu i trudniej zauważyć uszkodzenia. Płytki szczególnie dobrze sprawdzają się w pomieszczeniach gdzie łatwo o rozlanie substancji płynnych, gdyż nie chłoną wody i barwników tak szybko, jak naturalny kamień, który posiada mikro pory i przerwy. Możliwość barwienia i nadruku na powierzchnię dowolnego wzoru sprawia, że obecnie dostępne są płytki, które imitują nawet drewno, jak i jego fakturę. Można je stosować przy ogrzewaniu podłogowym.

Zalety:

• Cena,
• utrzymanie czystości.

Wady:

• Słabe akustycznie.

Podłoga betonowa

Podłoga betonowa.

Podłogi betonowe są surowe i niesamowicie wytrzymałe. Najczęściej wykonuje się je z półpłynnej mieszanki samopoziomującej. Niezwykle ważne jest, aby posadzka była kładziona w odpowiednich warunkach termicznych i wilgotnościowych, zbyt szybkie wysychanie może powodować nadmierne pękanie materiału i powstanie rys. Wykończenie może być matowe lub szlifowane. W zależności od użytych dodatków podłoga może mieć kolor szary lub posiadać cieplejsze odcienie. Przez dodanie do mieszanki kamieni i grysu kamiennego uzyskamy tak zwane lastryko, czyli sztuczny kamień. Dodanie łupków nada posadzce połysku i efektu migotania. Specjalne farby podłogowe do betonu umożliwiają jego trwałe wykończenie. Niektóre preparaty gruntujące, epoksydowe lub poliestrowe dają twarde, błyszczące powłoki, dodatkowo zwiększając odporność posadzki na działanie czynników chemicznych. Natomiast uszczelniacze epoksydowo-mineralne pozwalają uzyskać interesująca fakturę. W celu uzyskania pożądanej mieszanki najlepiej zgłosić się do specjalisty, który doradzi jakiego betonu użyć i z jakimi pigmentami i wzmacniaczami można go mieszać. Szczególnie dobrze sprawdzi się w przypadku pomieszczeń usługowych lub pracowni technicznych.

Zalety:

• Nie wymaga konserwacji,
• trwałość.

Wady:

• Słabe akustycznie,
• cena,
• wymaga bardzo dokładnego wykonania i wypoziomowania.

Podłoga winylowa

Podłoga winylowa.

Winyl do pewnego momentu kojarzył się z taniością i latami 90. Od niedawna ponownie zyskał na popularności i nic dziwnego. Obecnie produkowane wykładziny nie mają nic wspólnego z rolowanymi odpowiednikami z poprzedniego wieku. Z powodzeniem udają drewno i kamień. Od spodu wykładzina posiada warstwę nośną wykonaną z winylu (czarna), wewnątrz matę akustyczną i podkład z wytrzymałego weluru, filcu lub czasami korka. Od zewnątrz warstwę użytkownik (dekor), fakturę i warstwę zabezpieczającą. Ze względu na swoją budowę wykładziny są sprężyste, ciepłe w dotyku i z powodzeniem można stosować je w każdym pomieszczeniu. W przypadku montażu pływającego, czyli bez klejenia winylu do podłoża, nie powinniśmy stosować tego rodzaju podłogi w miejscach silnie nasłoneczniony oraz nie możemy ich myć mopami parowymi.

Zalety:

• Trwałość,
• elastyczność,
• cena.

Wady:

• Sztuczny materiał,
• może się elektryzować,
• wymaga precyzji, by nie było szpar.

Podłoga żywiczna

Podłoga żywiczna.

Jest to posadzka, która nie maga wiele uwagi po wykonaniu. Jej charakterystyczną cechą jest silny połysk, powstający z żywicy epoksydowej lub poliuretanowej, które są elastycznymi i łatwymi do rozprowadzenia mieszaninami. Posadzkę żywiczną rozprowadza się na oczyszczone i odtłuszczone podłoże. W trakcie schnięcia należy uważać na wszelkie rodzaje zabrudzeń, jakie mogą pojawić się w powietrzu, posadzki schną dość długo i łatwo, o ich zanieczyszczenie. Szczególną cechą tych posadzek jest możliwość wykonania transparentnego wykończenia, oznacza to, że pod powierzchnią można umieścić różne obiekty, folie graficzne, które są chronione przez warstwę żywicy. Kolorowe pigmenty nadadzą posadzce dowolny odcień i matowość. Posadzki z żywicy są sprężyste i ciepłe w dotyku. Wymają jednak specjalnej technologii przy wykonaniu, odczynników chemicznych, toteż niezbędne będzie zatrudnienie wykwalifikowanej ekipy. Szczególni dobrze sprawdzi się w przypadku pomieszczeń usługowych lub pracowni technicznych.

Zalety:

• Wytrzymałość,
• oryginalny wygląd.

Wady:

• Cena,
• trudność wykonania.

Porady:

Posadzkę najlepiej dobierać pod względem intensywności chodzenia i wilgotności pomieszczenia, są to dwa parametry definiujące przydatność materiału w danej przestrzeni. W przypadku paneli drewnianych i desek zakupione paczki podłóg drewnianych należy złożyć poziomo w pomieszczeniu, w którym będą układanie deski, na okres min. 48 godzin, bez rozpakowywania.