Ściany wewnętrzne murowane

Ściany murowane wewnętrzne rządzą się podobnymi prawami jak ściany zewnętrzne. Różnica polega na tym, że nie stosuje się na nich izolacji. Jeżeli znajdują się powyżej gruntu lub na wyższych kondygnacjach, nie wymagają też izolacji poziomej. Warto jednak rozważyć jej zastosowanie, szczególnie w piwnicach, które mają bezpośredni kontakt z wodą i wilgocią. Na chudym betonie zawsze powinna być położona warstwa hydroizolacyjna, w razie jej przerwania to właśnie izolacja pozioma we wnętrzu uchroni nas przed podciąganiem wilgoci wyżej.

Ściana murowa wewnętrza.

Wykonanie

Najczęściej są to ściany samonośne, do których montażu wystarczy odpowiednie spoiwo wykonywane na miejscu. Wykonuje się je z przeróżnych materiałów mineralnych i porowatych, małych wymiarów: cegły, bloczki i prefabrykaty.

Podział elementów do wznoszenia ścian

Elementy stosowane do wznoszenia ścian dzieli się ze względu na rodzaj materiału na:

• Ceramiczne,
• silikatowe (wapienno-pisakowe),
• betonowe,
• szklane,
• płyty gipsowe.

Podkładka (izolacja pozioma płyty)

Na parterze, a szczególnie w piwnicy ściany działowe powinno się murować na pasie izolacji przeciwwilgociowej, w tym celu najlepiej nadadzą się pasy papy termozgrzewalnej, lub specjalne folie izolacyjne poziome do murów np. Delta. Można by się zastanowić czemu murować ściany na papie. Najczęściej stawiane są one w stanie zero, czyli przed wykonaniem podłóg. Izolacja przeciwwodna płyty, jeżeli dobrana technologia nie zakłada jej wykonani pod płytą, wymaga pełnej ciągłości. Po wymurowaniu ścian nie byłoby możliwości jej włożenia pod ściany. Z tego względu, aby utrzymać ciągłość w momencie wykańczania poszczególnych pomieszczeń, nie wolno zapomnieć o jej uwzględnieniu przez ekipę murarską.

Zaprawa - spoiwo

W zależności od stosowanych spoiw można podzielić je na wapienne, cementowe, gipsowe i rzadziej używane gliniane. Standardowo spoina ma od 8 do 15 mm grubości. W przypadku równych bloczków silikatowych stosuje się zaprawy cienkowarstwowe od 1 do 3 mm lub specjalne kleje wyciskane z puszki. Drugim składnikiem jest odpowiednie kruszywo, rozdrobnione skały, żwir, piasek. Ostatnim elementem jest woda. W zależności od proporcji składników zaprawy można scharakteryzować jako: gęste, plastyczne i rzadkie. Do murowania służą zaprawy plastyczne, dające się dobrze rozprowadzać po murze. Zaprawy należy przygotowywać zgodnie z instrukcją i proporcjami, przesadzenie z ilością cementu (najczęściej wykorzystuje się cement portlandzki), wapnia lub wody osłabi wytrzymałość normatywną.

Bloczek (konstrukcja ścian)

A. Cegły ceramiczne pełne, dziurawka, kratówka o wymiarach 120x250x65 mm. Jej zaletą jest duża nośność. Bez trudu przymontujemy do niej półki i inne elementy wnętrza. Cegła dziurawka z umieszczoną za nią wełną o grubości 5 cm będzie też dobrze łapać dźwięki i może służyć jako przegroda akustyczna. Nieotynkowana ściana z cegły może być pomalowana lub nie, może być ciekawym elementem wystroju wnętrz. Materiał dobrze akumuluje ciepło i długo je oddaje.

B. Pustaki ceramiczne ścienne są lżejsze od cegły i charakteryzują się dużą odpornością ogniową. Nadają się świetnie na obudowy pionów kanalizacyjnych i pomieszczeń technicznych. Ich wymiary to 8-16 cm grubości na 60 cm długości i ok. 35 cm wysokości. Wymagają tynkowania. Mają zawsze jaskrawo czerwony kolor.

C. Lekkie cegły silikatowe, o przeróżnych grubościach i wysokościach zaczynają się od 80 mm długości, około 333 mm szerokości i 199 mm wysokości. Elementy wapienno-piaskowe (mineralne), znane są już od ponad 130 lat. Są porowate i łatwe w obórce, można przycinać je zwykłą piłą, są też lekkie, co wpływa na szybkość ich montażu. Posiadają wyprofilowane wypustki, nie trzeba murować ich w pionie. Murowane są na cienką spoinę.

D. Pustaki z betonu komórkowego mają szerokości podstawowe 115/150x599x199/399 mm. Są przez to wygodnym materiałem, ponieważ bloczki i płytki mają dużą wysokość, więc szybko się je muruje. Murowane na cienką spoinę. Bloczki często posiadają zamek w pionie, co sprawia, że lepiej się do siebie przyklejają. Należy wypełniać spoiny poziome oraz spoiny pionowe.

F. Szklane tzw. luksfery — pustaki produkowane są ze wklęsłymi krawędziami, aby co jakiś czas można było je wzmocnić prętem stalowy w poprzek konstrukcji. Najczęściej spotykanym kształtem jest kwadrat 240x240x80 mm lub 250x250x80 mm. Ściany z pustaków szklanych muruje się na zaprawę murarską do cegieł klinkierowych. Po wymurowaniu ściany, spoiny pomiędzy pustakami szklanymi wypełnia się zaprawą hydrofobową, do spoinowania lub sylikonem, aby powierzchnia była zmywalna. Niewątpliwą zaletą pustaków jest przepuszczalność światła i możliwość ich podświetlenia.

Podsumowanie

Zalety:

• Ściany działowe murowane są wytrzymałe,
• nowoczesne produkty oferują gładkie powierzchnie wykończeniowe.

Wady:

• Wymagają prac murarskich.

Uwaga:

Należy pamiętać, że przy murowaniu każdego typu przegród działowych, poprzecznie w ścianach konstrukcyjnych należy zakotwić je prętem lub stalowym łącznikiem, co minimum drugą warstwę w ścianie nośnej, aby uniknąć pęknięć i przesunięć. Jeśli nie wiemy, w którym konkretnie miejscu stanie ściana działowa, albo dostawiamy ją później, kiedy już mamy wymurowane ściany konstrukcyjne, to musimy skorzystać z łączników wygiętych w kształcie litery „L”.