Szalunki i zbrojenie

Szalunki

Fundamenty, aby spełniać swoją funkcję, muszą zachować określony kształt. Aby mogło się tak stać, do ich wykonania używa się różnego rodzaju form, a we wnętrzu umieszcza się zbrojenie. Beton przenosi siły ściskające, a stal rozciągające, tworząc bardzo stabilne układy. Szalunek nadaje formę całości, do momentu otrzymania przez układ odpowiedniej nośności i związania materiałów.

Zbrojenie fundamentów.

 

Rodzaje szalunków

Ze względu na zużycie materiału szalunki dzielimy na dwie podgrupy. Obecnie na rynku najpopularniejszą są szalunki wielokrotnego użytku, gdyż są rozwiązaniem najtańszym. We wszystkich przypadkach wskazuję się na wykonanie betonu podkładowego.

Rodzaje szalunków.

Szalunek tracony styropianowy

Jego charakterystyczną cechą jest brak możliwości odzyskania po zalaniu betonem. Najczęściej wykonywany jest ze styropianowych kształtek lub płyt, które łączone są metalowymi rozporami co około 50 cm, aby nie puchły i nie rozjeżdżały się w trakcie lania betonu; w nowych płytach często występują pióra, które łączone są z elementami powyżej na wpust, co ułatwia montaż wyższych szalunków.

Zalety:

• Utrzymanie jednakowej geometrii ławy,
• szalunek spełnia podwójną funkcję izolacji i formuje ławy,
• szybkość wykonania,
• elementy wykonane są ze styropianu łatwo docinać je na długość.

Wady:

• traci właściwości pod wpływem substancji żrących i długiej ekspozycję na promieniowanie UV,
• wymaga taśm uszczelniających na łączeniu elementów.

Uwaga:

• Ważne, aby układać szalunek na równym podłożu. W przypadku niestosowania stężeń zapewnić podparcie boczne.

Szalunek w postaci wykopu

W gruntach spoistych możliwe jest wykonanie szalunku naturalnego. Wykonane przegłębienie wykłada się folią budowlaną, a następnie do wyizolowanego wykopu wkładane jest zbrojenie, które zalewamy betonem. Szalunek przyjmuje formę wykopu, jeśli w trakcie wylewania ziemia osunie się, będzie on nierówny, to samo tyczy się wysokości wykonywanej ławy.

Zalety:

• Cena.

Wady:

• Brak pełnej kontroli nad kształtem ław,
• konieczność wykonywania jednie w suche dni.

Uwaga:

• tego typu szalunek polecany jest pod budynki parterowe garaże,
• przed wylaniem należy sprawdzić, czy w foli nie powstały ubytki, przez które może uciec mieszanka.

Szalunek drewniany

Najczęstszym rozwiązaniem w warunkach polskich jest wykonanie szalunków z drewna. Po wykonaniu odpowiedniej wielkości wykopów w przegłębianiach umieszcza się podpory, które następnie wypełnia się deskami. Ważne jest, by deski były zabezpieczone na krawędziach, aby uniknąć nieprzewidzianego rozerwania deskowania. Można to osiągnąć przez częściowe zasypanie wykopów przed zalewaniem lub skręcenie podpór prętami. Rodzaj drewna nie ma szczególnego znaczenia, najczęściej używa się drewna sosnowego. Równie popularne są szalunki ze sklejki lub płyty OSB.

Zalety:

• Dostępność materiału,
• można sprzedać po oczyszczeniu.

Wady:

• Wymaga umiejętności ciesielskich,
• czas wykonania.

Szalunek plastikowy

Podobnie jak wy przypadku styropianowego, szalunek wykonany jest z plastikowych kształtek ABS, które umieszcza się w wykopie. Jest nieco tańszy, gdyż materiał do jego wykonania jest cieńszy. Ten typ szalunku pozwala na tworzenie ław po łuku.

Zalety:

• Lekkość elementów,
• wielokrotnego użytku.

Wady:

• Nie ma właściwości termicznych.

Szalunek systemowy wielokrotnego użytku

Przeznaczony do wykonania stropów. Rzadko używany w przypadku domów jednorodzinnych o konstrukcji murowanej. Wielkoformatowe stalowe płyty.

Zalety:

• Wytrzymały,
• dostępny na zamówienie.

Wady:

• Nie nadaje się do małych konstrukcji.

Zbrojenie

Zbrojenie układane w szalunku najczęściej składa się z 4 prętów fi 12-16. Dokładny przekrój i jakość stali określone są w projekcie technicznym przez konstruktora. Pręty przywiązywane są do strzemion fi 6, rozmieszonych na długości fundamentu co ok. 20-30 cm. Całość składa się w wykopie lub w kształtkach na dystansach. Jeżeli z fundamentów będą wychodzić słupy, konieczne jest na tym etapie zaprojektowanie starterów, do których będzie przywiązane zbrojenie powyżej. Wykonując zbrojenie ławy fundamentowej żelbetowej, należy pamiętać o tym, aby jego elementy połączyć na tak zwaną zakładkę o długości około 30 cm.

Uwaga:

• Zbrojenie nie powinno długo znajdować się na zewnątrz w wilgotnym środowisku (pow. miesiąca) przed ułożenie go w wykopie, gdyż stal może ulec korozji.
• Zbrojenie należy zawsze układać na dystansach, aby znajdowało się min 2-3 cm od krawędzi betonu, którym jest otoczone. Chroni to pręty przed działaniem wody z gruntu i korozją.