Odpowiednie zdefiniowanie kondygnacji w modelu cyfrowym budynku pozwala na analizy porównawcze w podziale na poziomy budynku. Umożliwia również rozdzielne analizy części podziemnej i nadziemnej budynku.

Domyślna klasyfikacja poziomów

Domyślnie, platforma automatycznie klasyfikuje kondygnacje w oparciu o wysokość względną (Elevation/ Rzędna):

• Kondygnacja parteru: wysokość względna = 0
• Kondygnacje nadziemne: wysokość względna > 0
• Kondygnacje podziemne: wysokość względna < 0

Podział budynku na część podziemną i nadziemną

Jeśli wysokość względna kondygnacji nie pozwala na prawidłową klasyfikację (np. poziom parteru jest powyżej zera projektu), do klasyfikacji wykorzystujemy parametr baid_category według zasady:

• Kondygnacja parteru: baid_category = GROUND
• Kondygnacje nadziemne: baid_category = ABOVE_GROUND
• Kondygnacje podziemne: baid_category = UNDER_GROUND

Definiowanie wysokości budynku

Wartość wysokości budynku pobierana jest z kondygnacji, dla której właściwość baid_category = HEIGHT.

Dopuszczalne wartości parametrów dla kategorii Storey (Kondygnacja)

Zgodnie z powyższymi zasadami, parametr baid_category dla kategorii Storey (Kondygnacja) może przyjmować tylko wybrane wartości. Poniższa tabela przedstawia dopuszczalne wartości parametrów dla kategorii Storey (Kondygnacja).

Ustawienia właściwości kondygnacji

Aby nadać właściwości kondygnacji do eksportu pliku .ifc należy skorzystać z funkcjonalności Menedżera Projektu IFC (Window > Palletes > IFC Project Manager lub File > Interoperability > IFC > IFC Project Manager, w polskiej wersji językowej Okna > Palety > Menedżer Projektu IFC lub Plik > Współdziałanie > IFC > Menedżer Projektu IFC). Dla każdej kondygnacji budynku należy nadpisać wartość parametrów baid_category i baid_number.